Sooreh الاعلی
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى
1بنام خداى رحمان و رحيم،؛ نام پروردگار بلند مرتبه خود را منزه بدار (و در رديف نامهاى ديگرش قرار مده).
ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ
2پروردگارى كه اجزاى عالم را از عدم به وجود آورد و هر يك را در جايى قرار داد كه بايد قرار مىداد.
وَ ٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ
3و پروردگارى كه هر چيزى را داراى حدود و اندازهاى كرد به طورى كه براى رسيدنش به هدف نهايى از خلقتش مجهز باشد.
وَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ
4و پروردگارى كه چراگاهها از زمين رويانيد.
فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ
5و دوباره خزانش كرد و به صورت خاشاكى سياه در آورد.
سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ
6از نظر حفظ قرآن دلواپس مباش اينقدر برايت مىخوانيم كه ديگر از يادش نبرى.
إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَ مَا يَخۡفَىٰ
7البته به اذن ما از ياد نبرى و گر نه هر چه را كه بخواهد از ياد خواهى برد كه خدا داناى به آشكار و نهان است.
وَ نُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ
8و ما در سر هر دو راهى تو را به راه آسانتر دعوت، سوق مىدهيم و انتخاب آن را به فطرت پاكت الهام مىكنيم.
فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ
9پس تو به كار تذكر دادنت بپرداز البته جايى كه تذكر مفيد باشد.
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ
10كه به زودى آنها كه از خدا مىترسند متذكر مىشوند.
وَ يَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى
11ولى بدبختترين افراد از تذكر تو اعراض مىكنند.
ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
12بدبختهايى كه در آتش خواهند سوخت آتشى كه از آتش دنيا سوزندهتر است.
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحۡيَىٰ
13چون در آن مرگ و حياتى نيست.
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ
14محققا هر كس كه خود را تزكيه كند رستگار مىشود.
وَ ذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ
15و هر وقت نام خدا را به ياد آورد بلافاصله به نماز بايستد.
بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
16ولى شما اى مردم! زندگى دنيا را بر آن رستگارى مقدم مىداريد.
وَ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰٓ
17با اينكه زندگى آخرت خير محض و فنا ناپذير است.
إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ
18اين سفارشها در صحف قديم نيز بود.
صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ
19يعنى صحف ابراهيم و موسى.